به گزارش پایگاه خبری رهیافت جنوب؛آتشسوزی کوه های نارک گچساران واردچهارمین روزپیاپی شده است.
دلنوشته ای زیبا را از آقای اکبردهبان نژادیان را برایتان نقل میکنیم.:
زاگرس که البرز را سوزاند
باشد که از خواب غفلت بیدار شده و مواظب سوختن البرزها و زاگرس ها باشیم
کوههای سر به فلک کشیده ی منطقه ی نارک گچساران زبانه کشیده است، کار از فریاد و نعره گذشته و به آتش رسید، آری کوههای ریش سفید و پیر زمین که همسن تاریخ می باشند دردهای درون را زبانه کشیده اند، برگ های سبز و اقاقی و قناری و بلبلان و آهوانِ در آغوش خویش را به قربانگاه بُرد تا شاید فرماندهان و قهرمانان پوشالی پشت بلندگوها و بر صندلی های چرخ دار تکیه داده از خواب برخیزند ….
اندوه مردم زجر کشیده را درختان سبز و پرندگان آسمان، آتش نعره زده اند تا شاید مالکان صندلیِ قدرت و چپاولگران ثروت در سرزمین نجیبان بفهمند ولی افسوس…
آری این اشک زاگرس هست به یاد قهرمان و شهید سبز البرز زارعی، ولی افسوس…
افسوس که طمع قدرت و هوس ثروت چشمان مسندنشینان را کور و گوش هایشان را کَر کرد و نمی بینند و نمی شنود و همچنان نه جنگل بلکه تکه های وجود مردم زاگرس در آتش می سوزد.
زاگرس و درخت بلوط این دوست و یار دیرین کهنسال را فقط مردم زاگرس می فهمند و با اتش گرفتن هر برگ از درختان زاگرس خون گریه می کنند.
بر تیهو و قناری و کبک نیمه سوخته اشکمان جاری ست و *شیونِ رود رود* ناتمام.
آری زبانه کشیدن نهایت درد است و در خویش سوختن نهایت بی پناهی.
پرندگان که بچه های طبیعت اند و درختان که ریه های تنفسی جهان اند چنین سوختن و سکوت انسان را نهایت اندوه است.
به کِه و کجا باید داد زد و فریاد کرد و شکوه بر کِه بَرَم.
________________________
فیلم آتشسوزی کوه های نارک گچساران
،👇👇👇👇👇