رهیافت جنوب ؛ جهانخواه کنشگر اجتماعی ؛ روز جهانی معلولین از سال ۱۹۹۲ که از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام شد، هر ساله در ۳ دسامبر برگزار میشود. هدف از تعیین این روز ارتقاء رشد اذهان عمومی درباره مسائل مربوط به معلولیتهای مختلف؛ و افزایش آگاهی هایی بودهاست که میبایست از مسئله پیوستن افراد معلول در تمامی جنبههای سیاسی؛ اجتماعی؛ اقتصادی و فرهنگی زندگی منتج شود.بهزیستی، عبارت است از مجموعه ای هماهنگ از برنامه ها و فعالیتهایی که زیر نظارت یا کمک دولت، برای بهبود زندگی افراد و گروههای آسیب پذیر جامعه، انجام میشود». این تعریفی است که سازمان ملل متحد از بهزیستی ارائه کرده است.
سازمان بهزیستی کشور به موجب لایحه ی قانونی مورخ ۱۳۵۷/۴/۲۴ از ادغام ۱۶ سازمان، نهاد، مؤسسه و انجمن تشکیل شد.
روز جهانی معلولین بر خلاف خیلی از مناسبتها که افراد برای آمدن آن لحظه شماری میکنند،برای معلولین کم بهره فقط وفقط یادآوری دردهای لاعلاج آنهاست.
به همین بهانه با چند نفراز افرادتحت پوشش بهزیستی ساکن دیشموک وحومه به گفتگو نشستیم،تا از جزئیات زندگی آنهاباخبرباشیم.اولین مورد مشترک افرادتحت تکفل ،پرداخت مستمری ماهیانه منظم به آنهااز150هزارتومان تا170هزارتومان بود.مبلغ ناچیزی که باتوجه به تورم موجود و نیاز مداوم افرادبه مراجعه به دکتر و خریدداروگهگاهی هزینه چندمیلیونی عمل جراحی بسیار ناچیز است.نداشتن دفترچه درمانی ازسازمان بهزیستی دومین موردی است که باید مورد توجه قرارگیرد.البته برخی افرادبا داشتن دفترچه بازهم از هزینه ویزیت آزاد و تاثیرضعیف دفترچه در تهیه دارو گله مند بودند.اشتغال وبکارگیری آنها مهمترین خواسته اغلب این افرادبود.یکی از آنها با تحصیلات دیپلم همچنان از عدم همکاری سازمان با ایشان درجهت بکارگیری خود ناراضی بود.دیگری با تحصیلات کارشناسی همچنان جویای کار است و اما دریغ از کار و استفاده ازسهمیه معلولیت.اما برخی آنها ازپرداخت وام خوداشتغالی استقبال میکنند اما همچنان به امید یک زندگی بهتر نیم نگاهی به ادارات بهزیستی دارند.
باورکنید معلولیت محدویت نیست بیاید آنها رادر جامعه خویش سهیم کنیم.